مبایعه نامه و نحوه تنظیم آن، تفاوت و فرق مبایعه نامه و قولنامه - حق جو

معامله با قولنامه

قولنامه با فروش نامه یا بیع نامه فرق دارد. قولنامه نوشته ای است که به صورت عادی بین خریدار و فروشنده مالی مشخص تنظیم می شود و ضمن آن فروشنده و خریدار توافق می کنند که عقدی را با هم منعقد کنند و در این برگه تمام توافقات خود اعم از قیمت مورد معامله و غیره را می نویسند. به این نوع توافق نامه که بر اساس ماده 10 قانون مدنی ایجاد می شود، قولنامه گویند.

طرفین معامله زمانی که نمی توانند فورا معامله را انجام دهند، قولنامه ای را تنظیم می کنند تا پس از تهیه مقدمات انجام معامله آن را به صورت رسمی منعقد کنند.

قولنامه معمولا به صورت عادی تنظیم می شود ولی می توان آن را به صورت رسمی نیز منعقد کرد. قولنامه رسمی نسبت به قولنامه عادی این مزیت را دارد که از تردید و تکذیب در امان است علاوه بر آن اگر در متن قولنامه رسمی وجه التزامی وجود داشته باشد می توان آن را از طریق اجرای ثبت پیگیری کرد در حالی که وجه التزام مندرج در قولنامه عادی را فقط از طریق ارائه دادخواست در دادگاه می توانید مطالبه کنید. در قولنامه همیشه مبلغ کمی به عنوان بیعانه به فروشنده پرداخت می شود.

معامله با مبایعه نامه

بیع نامه، فروش نامه یا مبایعه نامه قول برای انجام معامله نیست بلکه سند عادی انجام معامله محسوب می شود که در آن ایجاب و قبول دو طرف معامله وجود دارد، میزان ثمن معامله و شروط ضمن آن و نوع و مشخصات مبیع کاملا مشخص شده است. مبایعه نامه را نمی توان مثل قولنامه به راحتی فسخ کرد زیرا قرارداد محسوب میشود  بنابراین فسخ آن از طریق خیارات یا شروط ضمن عقد ممکن است. دادگاه ها هم مبایعه نامه را به عنوان سندی عادی به رسمیت می شناسند.

تنظیم مبایعه نامه

فروشنده

نگرانی فروشندگان در تنظیم مبایعه نامه، بیشتر مربوط به ثمن معامله است از این رو بهتر است فروشندگان قبل از مراجعه به دفتر اسناد رسمی برای تنظیم سند حداقل سه چهارم ثمن معامله را دریافت کرده باشند.

بهتر است ضمن مبایعه نامه میزان ثمن و نحوه پرداخت آن با جزییات شرح داده شود و در صورت پرداخت با چک، مشخصات چک به طور کامل در مبایعه نامه نوشته شود.

خریدار

ضمن مبایعه نامه برای تضمین حضور فروشنده در دفتر اسناد رسمی مبلغی به عنوان وجه التزام مشخص می شود و اگر فروشنده در تاریخ مقرر حاضر نشود باید وجه التزام را بپردازد.

خریدار زمانی می تواند این وجه التزام را دریافت کند که خود در تاریخ مقرر حتما در دفتر اسناد رسمی حاضر شود.

معامله با سند رسمی

معامله با سند رسمی معمولا با مقدمه تنظیم قولنامه آغاز می شود و معمولا خریدار بیعانه ای را به فروشنده می دهد اگر فروشنده آن را فسخ کند و از تنظیم سند و انتقال سر باز زند، خریدار می تواند از طریق محاکم دادگستری او را مجبور به تنظیم سند  و انجام تعهد کند اما اگر خریدار بخواهد قولنامه را فسخ کند نمی توان او را مجبور به انجام تعهد کرد.

اگر برای معامله با سند رسمی، به عنوان مقدمه آن بیع نامه یا سند عادی تنظیم شود به طوری که خریدار تمام ثمن را پرداخته و فروشنده مبیع را تحویل دهد معامله به طور کامل واقع شده و در این مورد برای تنظیم سند رسمی هم زمانی را مشخص می کنند.