اثبات مالکیت در مورد املاک بدون سند - حق جو

مالکیت چیست؟

مالکیت حقی است که به شخص اجازه می دهد در مالی تصرف کند در عین حال وجود این حق برای یک نفر، دیگران را از تصرف در آن مال منع می کند.

 

مالکیت خصوصی

زمانی که مال، متعلق به شخص یا اشخاص معینی باشد مالکیت آن خصوصی محسوب می شود و تفاوتی ندارد که این مالکیت مفروز یعنی متعلق به یک فرد یا مشاع و متعلق به چند فرد باشد به هر صورت این نوع مالکیت خصوصی محسوب می شود.

مالکیت عمومی

در تمام کشورهای دنیا اموال و ثروت هایی وجود دارد که متعلق به همه مردم آن کشور است و تمام آنها می توانند از این اموال استفاده کنند مثل منابع طبیعی .

 

اثبات مالکیت

هنگامی که ملکی در دفتر املاک به ثبت می رسد، دولت شخصی را به عنوان مالک آن ملک به رسمیت می شناسد که ملک به صورت رسمی و قانونی به نام او ثبت شده باشد یا ملک به او منتقل شده و این انتقال به صورت رسمی ثبت شود یا در نهایت ملک از مالک قانونی آن به دیگری ارث رسیده باشد.

سند نوشته ای است که برای اقامه دعوا یا دفاع قابل استناد بوده و از مهم ترین دلایل اثبات دعوا در امور مدنی محسوب می شود.

سند در قانون مدنی دو نوع است یکی سند عادی که اشخاص آن را تنظیم می کنند و یکی سند رسمی که مامور دولت آن را تنظیم و ثبت می کند. مزیتی که سند رسمی نسبت به سند عادی دارد این است که نمی توان نسبت به آن ادعای تردید و انکار کرد یعنی طرف مقابل نمی تواند تنظیم این سند را انکار کند. در مورد سند رسمی صرفا می توان ادعای جعل کرد، که کارشناس دادگاه با بررسی سند، جعلی یا غیر جعلی بودن آن را مشخص می کند. در مقابل نسبت به سند عادی  ادعا تردید و انکار قابل طرح است.

منظور از املاک بدون سند، املاکی است که سند آن به صورت عادی تنظیم شده و سند آن رسمی نیست.

تنظیم سند عادی مشکلات فراوانی را در پی دارد مثل اینکه شخصی ملکش را که دارای سند رسمی است، با سند عادی به دیگری منتقل کند و بعد، آن را انکار کند یا یک نفر یک ملک را با سند عادی به اشخاص مختلفی بفروشد. در هر دو مثال خریدار برای اثبات مالکیت خود اقدام به طرح دعوا اثبات مالکیت می کند. او باید این دعوا را با استناد به قرارداد عادی بین خود و مالک آغاز و برای اثبات آن در صورت لزوم از شهادت شهود یا سوگند استفاده نماید.