طبق قانون مدنی تعدی به این معنا است که مستاجر، عملی انجام دهد و با انجام آن عمل از حدود اذن مالک یا از حدود عرفی تجاوز کند. به عبارت دیگر اگر طبق قرارداد، مالک برای اجاره مال شروطی را در نظر گرفته باشد و مستاجر این شروط را رعایت نکند نسبت به آن مال تعددی کرده است.
تفریط هم طبق قانون مدنی به این معنا است که مستاجر عملی را که باید برای حفاظت از مال مستاجره انجام می داده است، انجام نداده باشد چه مالک انجام این عمل را شرط کرده باشد چه طبق عرف باید این عمل را انجام می داده ولی در انجام آن کوتاهی کرده باشد.
مصادیق تعدی و تفریط بسته به رابطه اشخاص و قرارداد میان آن ها متفاوت است. مثلا اگر شخصی اتومبیلی را اجاره می کند باید از آن در پارکینگ نگهداری یا از قفل فرمون استفاده کند تا از دزدیده شدن اتومبیل جلوگیری کند در غیر این صورت ترک عمل او یعنی مراقبت نکردن از مال اجاره شده، از مصادیق تعددی و تفریط محسوب می شود و وی ضامن تلقی شده و باید جبران خسارت کند. یا شخصی که باغی را اجاره کرده است با درست کردن آتش و سهل انگاری در خاموش کردن آن، باعث از بین رفتن باغ شده این عمل از مصادیق تعددی و تفریط به شمار رفته و مرتکب آن ضامن و مسئول جبران خسارت است.