جرم کلاهبرداری در صورتی واقع می شود که شخصی با تقلب و فریب، مال دیگری را از او بگیرد. به عبارت دیگر کلاهبردار با استفاده از دروغ و وسایل متقلبانه، شخص را فریب میدهد تا مال خود را با رضایت در اختیار او بگذارد.
عنصر روانی یا سو نیت به این معناست که کلاهبردار قصد فریب دیگری با وسایل متقلبانه و بردن مال او را داشته باشد.
در جرم کلاهبرداری رفتار مجرم به صورت فعل مثبت است. فعل مثبت به معنای انجام دادن کاری است. یعنی جرم کلاهبرداری در صورتی واقع می شود که کلاهبردار با استفاده از وسایل متقلبانه مال شخص را از او بگیرد. کلاهبرداری به صورت فعل منفی و ترک فعل واقع نمی شود.
برای محقق شدن کامل جرم کلاهبرداری باید بین این 3 شرط رابطه مستقیم وجود داشته باشد.
صرف فریب دادن مردم به این موارد عنوان مجرمانه ندارد بلکه اگر با این فریبکاری ها از مردم پولی گرفته شود، آن زمان جرم کلاهبرداری محقق شده است.
طبق قانون کسی که شروع به جرمی کرده است مثل شروع به کلاهبرداری، به حداقل مجازات مندرج در قانون برای آن جرم محکوم می شود.
اگر شروع به جرم، یک جرم مستقل محسوب شود، مرتکب به مجازات آن جرم نیز محکوم می شود.
اگر شروع کننده جرم کارمند دولت باشد علاوه بر محکومیت به مجازات مندرج در قانون مجازات اسلامی، به انفصال از خدمت هم محکوم خواهد شد. رتبه های بالا مثل مدیر کل به انفصال دائم از خدمت و مراتب پایین تر 6 ماه تا 3 سال از خدمات دولتی منفصل می شوند.
کلاهبرداری مشدد به کلاهبرداری گفته می شود که مرتکب آن جز یکی از 3 مورد زیر باشد:
کلاهبرداری ساده، کلاهبرداری است که شامل هیچ یک از موارد ذکر شده در بالا نشود.
جرم | مجازات | جزای نقدی |
کلاهبرداری ساده | حبس از 1 تا 7 سال | معادل مقدار مالی که کلاهبرداری شده است. |
کلاهبرداری مشدد | حبس از 2 تا 10 سال و انفصال دائم از خدمت |
علاوه بر مجازات مندرج در جدول بالا کلاهبردار باید مال گرفته شده را به صاحب آن بازگرداند وگرنه با تقاضا محکوم له (مال باخته) اموال کلاهبردار به جز مستثنیات دین فروخته می شود تا ضرر و زیان مال باخته جبران شود.
اگر جهات و کیفیات مخففه وجود داشته باشد قاضی دادگاه مجازات کلاهبردار را تا حداقل مجازات مندرج در قانون کاهش میدهد ولی مجازات مرتکب تعلیق نمی شود.